Collegium Medicum UMK, Bydgoszcz
Oftalmika Klinika Okulistyczna, Bydgoszcz
Bartłomiej Jan Kałużny – urodzony w Poznaniu, absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Bydgoszczy. W 2005 roku uzyskał tytuł doktora nauk medycznych, w 2006 roku specjalizację z okulistyki, a w 2010 doktora habilitowanego. Jest kierownikiem Zakładu Optometrii Collegium Medicum UMK, pracuje również w Klinice Chorób Oczu Collegium Medicum UMK oraz w Klinice Okulistycznej Oftalmika w Bydgoszczy. Większość osiągnięć naukowych związana jest z optyczną tomografią koherentną, a zainteresowania zawodowe obejmują również chirurgię rogówki, chirurgię jaskry i zaćmy oraz chirurgię refrakcyjną. Jest autorem lub współautorem ponad 90 prac naukowych publikowanych w czasopismach polskich i zagranicznych oraz recenzentem takich czasopism jak Ophthalmology, Cornea, Ophthalmic and Physiological Optics czy Optometry and Vision Science.
EyeTech
Abstract
Optyczna koherentna tomografia (OCT) należy do najnowszych technologii, które znalazły zastosowanie w diagnostyce jaskry. Praca ma na celu przedstawienie szerokiego wachlarza opcji diagnostycznych, które można zastosować u pacjentów z podejrzeniem lub rozpoznaniem jaskry. Większość z nich wiąże się z możliwością wykonania dokładnych, nieinwazyjnych pomiarów ilościowych – morfometrycznych – różnych struktur gałki ocznej. Tomografia OCT może zostać wykorzystana do pomiaru grubości rogówki, głębokości komory przedniej, analizy kąta przesączania oraz szeregu parametrów w obrębie siatkówki i nerwu wzrokowego. Do najważniejszych należy analiza ilościowa warstwy włókien nerwowych (RNFL, retinal nerve fiber layer), tarczy nerwu wzrokowego (ONH, optic nerve head), warstwy komórek zwojowych (GCL, ganglion cell layer). Tomografia OCT jest również wykorzystywana do oceny zmian strukturalnych zachodzących po zabiegach przeciwjaskrowych, zarówno tradycyjnych jaki i małoinwazyjnych. Wśród nowych zastosowań OCT, nad którymi nadal trwają badania, należy wymienić analizę blaszki sitowej nerwu wzrokowego, pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego czy biomechaniki ściany gałki ocznej oraz wykorzystanie angioOCT do oceny gęstości naczyń krwionośnych okolicy nerwu wzrokowego.