Doktor nauk medycznych, specjalista chorób oczu, posiadający uprawnienia zarówno krajowe jak i europejskie (Fellow of European Board of Ophthalmology). Specjalizację ukończyła w Klinice Okulistyki Wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego oraz na Uniwersytecie Edynburskim, uzyskując unikalny tytuł Chirurgiae Master of Clinical Ophthalmology with Merit. Beneficjent wyjątkowego stypendium sponsorowanego przez Polish School of Medicine Memorial Fund. Nieustannie pogłębia swoja wiedzę na licznych kursach i szkoleniach z zakresu ochrony narządu wzroku.
Adiunkt Wydziału Podstawowych Problemów Techniki, Politechniki Wrocławskiej oraz pracownik dydaktyczny Katedry i Kliniki Okulistyki Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich. Członek międzynarodowego stowarzyszenia ESCRS (chirurgii refrakcyjnej i zaćmy), Euretiny (chorób siatkówki), Young Immunologist Academy (immunologów), American Association of Optometry (optometrystów), Royal College of Ophthalmologist (okulistów) oraz College of Optometrists (optometrystów).
Autor i tłumacz wielu publikacji naukowych oraz podręczników, recenzent czasopism naukowych o zasięgu ogólnoświatowym, prelegent na konferencjach poświęconych schorzeniom narządu wzroku oraz kontaktologii. W unikalny sposób łączy zagadnienia medyczne z technicznymi będąc z jednej strony okulistą z wieloletnim doświadczeniem klinicznym a z drugiej praktykującym optometrystą.
EyeTech²
Abstract
Zgodnie z szacunkami międzynarodowych towarzystw aktualna sytuacja społeczno-ekonomiczna w połączeniu z restrykcjami epidemiologicznymi oraz znaczną ilością pracy czy nauki zdalnej sprzyja szybkiemu wzrostowi progresji krótkowzroczności. Opisywana sytuacja nie dotyczy jedynie wschodniej Azji ale jest zjawiskiem globalnym. Do roku 2050 zgodnie z szacunkami średnio 50% społeczeństwa będzie krótkowzroczne, niezależnie od rejonu świata, w którym żyją.
Progresja krótkowzroczności stanowi złożony problem zdrowotny. Badania sugerują, że iloraz szans wystąpienia patologii gałki ocznej prowadzącej potencjalnie do ślepoty jest zwiększony dwukrotnie przy niskiej wadzie refrakcji wynoszącej -2,00D. Praktykujący specjaliści powinni rozważyć leczenie krótkowzroczności bez względu na wielkość wady.
W czasie wykładu omówione zostaną farmakologiczne oraz optyczne możliwości kontroli krótkowzroczności. Przybliżone zostaną wyniki badań ATOM 1 oraz ATOM 2, omówione wnioski z przeglądu systematycznego wydanego przez Cochrane dotyczącego kontroli progresji krótkowzroczności metodami farmakologicznymi. Omówione zostaną również możliwości optycznych mechanizmów kontroli wzrostu gałki ocznej oraz możliwości kontroli progresji krótkowzroczności zarówno za pomocą soczewek kontaktowych jak i korekcji okularowej. Zaprezentowane zostaną wyniki badań klinicznych dotyczące omawianego zagadnienia.